Sunday, January 9, 2011

അടയാത്ത വാതില്‍

                         ന്റെ വാതിലടച്ചിട്ടില്ല
                         സാക്ഷയും കൊളുത്തുമതെല്ലാം
                         അറിവിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍
                         എന്നേ ഞാന്‍ നീക്കി കളഞ്ഞു
                         തുറന്നു കിടപ്പൂ വാതിലിതു
                         തുറന്നു കിടക്കുന്നു ജാലകങ്ങളും

                         ഇരുട്ടിന്റെ കണികയൊന്നും
                         തപസ്സിരിക്കുന്നില്ലിവിടെ
                         വെറുപ്പിന്റെ വാവലുകള്‍
                         ഞാന്നുകിടക്കുന്നുമില്ലിവിടെ
                         എന്നിട്ടും നീ മുട്ടി വിളിപ്പൂ
                         കൊട്ടിയടച്ച വാതിലതില്‍
                         മുട്ടിയാല്‍ തുറക്കുമെന്ന തത്വ
                         വിചാരം മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്നു

                         കടന്നു വരൂ വിഘ്നങ്ങളില്ലാ
                         സര്‍വ്വതന്ത്രസ്വതന്ത്രയായി
                         അടഞ്ഞു കിടക്കും വാതിലിനെ
                         വിസ്മരിക്കൂയതു നരകവാതായനം

                         കാലം കുതിക്കുന്ന കുതിരക്കുള -
                         മ്പൊച്ചയ്ക്കൊപ്പമെന്‍ കാതില്‍
                         ചേക്കേറുന്നു, നീ മുട്ടി വിളിക്കുന്ന
                         ക്ഷീണ ശബ്ദമതു ദൈന്യം
                         പോകുന്നു പോകുന്നു ഋതുക്കള്‍
                         കുറയുന്നു ജീവിതയാത്ര തന്നകലം
                         കാത്തിരിപ്പിന്‍ ദൈര്‍ഘ്യമേറുന്നു
                         കാത്തുനില്പൂ നീയടഞ്ഞ വാതില്ക്കല്‍
                         എന്നസ്ഥി പഞ്ജരത്തിന്റെ കൂടെ
                         അടയാത്ത വാതിലിതു കാത്തിരിപ്പൂ .



















17 comments:

  1. തുറന്നു കിടപ്പൂ വാതിലിതു
    തുറന്നു കിടക്കുന്നു ജാലകങ്ങളും

    ReplyDelete
  2. നല്ല കവിത സണ്ണിസാര്‍..അടഞ്ഞ വാതിലുകളാണ് എല്ലാവര്ക്കും തുറക്കേണ്ടത്...വളഞ്ഞ വഴി ഇഷ്ട്ടം...

    ReplyDelete
  3. അവസാനം അകത്തിട്ടുപൂട്ടുമോ?
    എന്തായാലും ഞാൻ കടന്നിട്ടുണ്ട്.

    ReplyDelete
  4. എന്റെ വാതിലടച്ചിട്ടില്ല
    സാക്ഷയും കൊളുത്തുമതെല്ലാം
    അറിവിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍
    എന്നേ ഞാന്‍ നീക്കി കളഞ്ഞു
    തുറന്നു കിടപ്പൂ വാതിലിതു
    തുറന്നു കിടക്കുന്നു ജാലകങ്ങളും
    കൊള്ളാം മാഷേ നന്നായിരിയ്ക്കുന്നു

    ReplyDelete
  5. കവിത നന്നായി ആസ്വദിച്ചു. പ്രത്യേകിച്ചും ഈ വരികൾ
    കാലം കുതിക്കുന്ന കുതിരക്കുള -
    മ്പൊച്ചയ്ക്കൊപ്പമെന്‍ കാതില്‍
    ചേക്കേറുന്നു, നീ മുട്ടി വിളിക്കുന്ന
    ക്ഷീണ ശബ്ദമതു ദൈന്യം
    പോകുന്നു പോകുന്നു ഋതുക്കള്‍
    കുറയുന്നു ജീവിതയാത്ര തന്നകലം
    കാത്തിരിപ്പിന്‍ ദൈര്‍ഘ്യമേറുന്നു
    കാത്തുനില്പൂ നീയടഞ്ഞ വാതില്ക്കല്‍

    അഭിനന്ദനങ്ങൾ!!

    ReplyDelete
  6. thuranna vaathilum neendu pokunna kaathirippum....

    ReplyDelete
  7. നല്ല വായനകളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ ഒരെണ്ണം കൂടിയായി

    ReplyDelete
  8. എല്ലായ്പ്പോഴും എല്ലാരും അങ്ങനെയാണ്, തുറന്ന വാതില്‍ വിസ്മരിക്കുന്നു, അടഞ്ഞ വാതില്‍ തുറപ്പിക്കാന്‍ ആണ് താല്പര്യം

    ReplyDelete
  9. പോകുന്നു പോകുന്നു ഋതുക്കള്‍
    കുറയുന്നു ജീവിതയാത്ര തന്നകലം.....

    ReplyDelete
  10. വളരെ ആസ്വദിച്ചു................

    ReplyDelete
  11. ജീവിതയാത്രയിൽ ഇനിയുമെത്ര വാതിലുകൾ നാം തുറക്കാതിരിക്കുന്നു… സ്വയം സൃഷ്ടിച്ച അതിർവർമ്പുകള് തകർത്തെറിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു പുതിയ അറിവുകൾ നേടാൻ..

    ReplyDelete
  12. ഇപ്പൊഴെങ്കിലും ഈ വാതിൽ തുറക്കാനായതിൽ സന്തോഷം

    ReplyDelete
  13. പാതിയടഞ്ഞ വാതിലുകളും ഉണ്ട് അതോ.....പാതി തുറന്നവയോ...?

    ReplyDelete
  14. കവിത മുഴുവനായും പിടികിട്ടിയില്ല :(
    കുറെപ്രാവശ്യം വായിച്ചു, (എന്റെ തലയേ..യ്!)


    ആദ്യദിവസം വായിച്ചു, പക്ഷെ നെറ്റ് കോപിച്ചതിനാല്‍ കമന്റാന്‍ ഇന്നേ സാധിച്ചുള്ളു.

    ReplyDelete

എന്റെ തലമണ്ടയിൽ അമ്മ മായ്ച്ചു കളഞ്ഞ വേണ്ടാത്ത എഴുത്ത്

ഒരു മദ്ധ്യ വേനലവധിക്കാലം .ജ്യേഷ്ഠന്റെ സ്കൂളും എന്റെ നേഴ്സറിയും അടച്ചു. അവധിക്കാലം ഞങ്ങളി രുവരും തിമിർത്താഘോഷിക്കുയാണു്. പ്രാതൽ കഴി ഞ്ഞ...