അമ്മേ സുഖം തന്നെ !
പാതി തുറന്ന മിഴികളിലൊരു
സ്നേഹപ്പൊൻത്തിളക്കവുമായി
പാൽ പുഞ്ചിരി വിടർത്തിയമ്മ
പറഞ്ഞതോ , സുഖം തന്നെ
വേണ്ടാ ! വിഷാദമെൻ കണ്ണാ .
ദേഹാസകലം രോഗ പീഢയുടെ
ഞണ്ടിൻ കാലുകൾ മാംസകല -
കളിലോരോന്നായിയാഴ്ന്നിറങ്ങും
ദുസ്സഹമാം കൊടും വേദനകൾ
മറച്ചിടാൻ പൊഴിച്ചു നറും പുഞ്ചിരി
അമ്മ വീണ്ടും വരണ്ട ചുണ്ടതിൽ
ആവർത്തിച്ചതു വീണ്ടും
കല്ലു വെച്ച കൊടും നുണ
മാത്രം ;
സുഖം തന്നെ മകനെ , സുഖം.
ഇന്ദ്രിയങ്ങളന്നു വേർപാടിൻ
അഗ്നിജ്വാലകളിൽ വേകുമ്പോൾ
അച്ഛനുറങ്ങുന്നുവോയമ്മേയെന്നുണ്ണി
ചോദിച്ചതുമതേയെന്നുരിയാടിയതും
അമ്മയുടെ ആദ്യ നുണയായിരുന്നു
പിന്നെത്രയോ കല്ലു വെച്ച നുണകൾ
അന്തിക്കത്താഴക്കഞ്ഞി കുടിച്ചുണ്ണി
അമ്മ കഴിച്ചുവോയെന്നാരാഞ്ഞതും
ഒഴിഞ്ഞ കഞ്ഞിക്കലത്തിനെ സാക്ഷി
ഉടനെ കഴിക്കാമെന്നു പറഞ്ഞതും
അമ്മയുടെ കല്ലു വെച്ച നുണയായിരുന്നു
* * * * * * * *
കണ്ണുകളടച്ചു അമ്മ കിടക്കുന്നു
ഉണരില്ലേയെന്നമ്മേയെന്നു നെഞ്ചു
പിടഞ്ഞു മകനുറക്കെ ചോദിച്ചു
ഒന്നുമുരിയാടാതെയൊരു നുണ പറയാതെ
അമ്മ കിടക്കുന്നു നിശ്ചലം , നിശ്ശബ്ദം.