എന്തിനു്

മുറിച്ചു മാറ്റാനാണെങ്കിൽ
നിന്റെ ഹൃദയമൊരു
ചരടാക്കിയെന്റെ
ചങ്കിൽ ചുറ്റിയതെന്തിനു് ?
കമഴ്ത്തിടാനാണെങ്കിൽ
നിറയെയെന്തിനു
നിറച്ചു വെച്ചു നീ, പ്രണയ
തീർത്ഥമെന്റെ ശംഖിതിൽ ?
കെടുത്തിടുവാനെങ്കിൽ
കൊളുത്തി വെച്ചതെന്തിനു
താരകദീപങ്ങളെ
എന്നേകാന്ത വ്യോമത്തിൽ?
ഉരിയാടാനാകില്ലെങ്കിൽ
ഉത്തരങ്ങൾ തേടി
ചോദ്യങ്ങളുന്നയിക്കാൻ
അക്ഷമയായതെന്തിനു് ?

ഒരു സുഖസ്മരണ

വാനം മുഖം നോക്കും
നിൻ കവിൾക്കണ്ണാടിയി -
ലെൻ കൗതുകത്തിൻ
പ്രതിച്ഛായ ഞാനന്നു,കണ്ടു

താരം കടമെടുത്തിടും
നിൻ കൺ തിളക്കമെ-
ന്നിലന്നു തെളിച്ചൊരു
സൗഹൃദ കെടാ വിളക്കും
എത്ര കാലമെത്ര
ഋതുക്കൾ കടന്നു പോയി
ഭൂതകാല തമസ്സിലൂടെ
ആ , വിളക്കിൻ പ്രകാശം
കാട്ടിത്തരുന്നുമിന്നും
കൗമര കാല പൂവനങ്ങൾ
ഇന്ദ്രിയങ്ങളിലല്ല
മനസ്സിൽ വരച്ചു വച്ച
കൊച്ചു ജീവിത ചിത്രങ്ങളും .

അമ്പു്

നെഞ്ചിൻകൂടു തുളച്ചു്
ധാർമ്മിക രോഷത്തിന്റെ
ഒരമ്പു് പാഞ്ഞു പോയതു്
ദൈവങ്ങളെ തേടിയായിരുന്നു
കൊടുങ്കാറ്റും പേമാരിയും
അയച്ചു് തീർത്തു കളയാൻ
അതല്ലെങ്കിൽ
മൂർച്ചയേറിയ കൊക്കും
നഖങ്ങളുമുള്ള ഒരു കഴുകനെ
പറത്തി വിട്ടെൻ ചങ്കും
കരളും കൊത്തി തിന്നൊടുക്കാൻ
അത്യുന്നതങ്ങളിൽ
തീരുമാനങ്ങളെടുത്തിരിക്കാം
എന്നാലും ഭയരഹിതമായി
ഒരു അമ്പു കൂടി
എന്റെ നെഞ്ചിൻ കൂടു തുളച്ചു
പാഞ്ഞു പോകാൻ
ഒരുങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.