മയിൽപ്പീലിക്കാരൻ

 

 

 

നീലക്കടമ്പിൻ കൊമ്പിൽ

പുല്ലാങ്കുഴൽ വിളി

നീരാടിത്തീരവേ

കേൾക്കുമൊരു നാൾ ,നീ

നീന്തി നീ, നിവർന്നു,

ശിരസ്സു പൊന്തിച്ചു; മെല്ലെ

കാറണിവേണി കാടതു

പിന്നോട്ടുലച്ചിടവേ,

കൌസ്തുഭച്ചാരുത

ഒളി വീശിടുന്നൊരു

പരിപൂർണ്ണ ചന്ദ്രന്മാർ

നിറഞ്ഞു നില്പതാം,

പരിത്യാഗി തന്നുടെ

ഇംഗിതം മാറ്റി മറിച്ചിടും

സൌവ്വർണ്ണയിണകൾ ;

ക്ഷണം, ഇളകി വീണിടുമോ?

 

നറും നിലാവിൽ തിളങ്ങി

പുതു മഞ്ഞിൽ മൂടി

വർണ്ണവസനങ്ങൾ

ശാഖികളിൽ, മൃദു ശയന

വി്ശ്രമ സുഖമറിഞ്ഞും

ഞാന്നു കിടക്കുന്നവിടെ,

 

ശാരിക വളയത്തിൻ

ചെന്നിണച്ചാരുത താമര

ചേവടി , താളത്തിൽ

ആട്ടിയും, കോലക്കുഴലു

ഈണത്തിൽ മീട്ടിയുമവി -

ടൊരു, മയിൽപ്പീലിക്കാരൻ

ഇരിക്കയണിപ്പോഴും.