ഞാൻ വിളിയ്ക്കാതെയൊരിക്കൽ
നീയെന്നരികിലെത്തും
അന്നു ഞാൻ നിന്നോടൊന്നും
സംസാരിക്കുകയില്ല
കണ്ട ഭാവം കാണിയ്ക്കില്ല
വിളിയ്ക്കാതെ നീയരികിലെത്തും
അധരങ്ങൾ വിറയാർന്നു വിതുമ്പി
അപ്പോൾ ഒരു തുള്ളി കണ്ണു നീർ
നിന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും
താഴേയ്ക്കു പതിക്കും
പിടഞ്ഞിടുമെന്റെ മനമപ്പോൾ
നിന്നോടു മിണ്ടുവാൻ കൊതിക്കും
എന്നാലതിനാകാതെ പോകും
എത്രയെത്ര ദൂരത്തു ഞാൻ
നിന്നിൽ നിന്നകന്നു പോയി
ഒടുവിൽ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു
നീ , പിന്തിരിഞ്ഞു നടക്കും
അപ്പോളെന്റെ കല്ലറയിൽ
നീ , വെച്ച പനിനീർ പൂവും
ഞാനും , പിന്നെയും തനിച്ചാകും .
