തിരിച്ചറിവു്

ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോൾ
ഒരു സുഗന്ധവും നിങ്ങൾ തന്നില്ല
മരിച്ചപ്പോളെത്ര മാത്രം
സുഗന്ധ ലേപനം കൊണ്ടു
നിങ്ങളെന്നെ പൊതിഞ്ഞു
അപരിചിതത്വത്തിന്റെ
ഇരുമ്പു മുഖങ്ങൾക്കു പകരം
പരിചയത്തിന്റെ സംവേദനവുമായി
ആൾക്കൂട്ടത്തിന്റെ തിരക്ക്
കല്ലറയ്ക്കുള്ളിൽ അടക്കിയപ്പോൾ
വിലപിടിച്ച പൂക്കൾ വാരി വിതറി,
മുന്തിയയിനം മാർബിൾ
ഫലകത്തിൽ മനോഹരമായി
എന്റെ പേരു നിങ്ങൾ എഴുതി വെച്ചു
മരണമെത്രയോ സുഗന്ധ പൂരിതവും
സുന്ദരവുമാണു് , ജീവിതത്തെക്കാൾ .

ഒരേ സമുദ്രജീവികൾ

മാടി മാടി വിളിക്കുന്നു
അടുത്തേക്കു
വിറയാർന്നു ചെന്നു
സ്വപ്നങ്ങളിളെന്തശ്വ
വേഗമായിരുന്നു
സമൃദ്ധമായ മുടിയിൽ
ചൂടിയ മുല്ലപ്പൂവിന്റെ
ഹൃദ്യ പരിമളവും
ഷാംപൂവിന്‍ രൂക്ഷ
ഗന്ധമറിയുന്നതും അന്നാദ്യമായി

ചുവന്ന നെയ് പോളീഷു
തുടുപ്പിച്ച നീണ്ട
നഖമുനകളുമായി
വിരലുകളിഴഞ്ഞടുത്തു
വന്നതു പുണരാനെന്നു
കരുതി കൊതിച്ചു

യാതൊരുയുപചാരവും
കൂടാതെ , കൂര്‍ത്തു
മെലിഞ്ഞ വിരലുകള്‍
ആഴ്ന്നിറങ്ങിയതു്
പോക്കറ്റിലേയ്ക്ക്
പോക്കറ്റിൽ
എന്നേ കൂടു കെട്ടിയ
തടിച്ച പഴയ പേഴ്സില്‍
പഴകിയ പാസ്പോര്‍ട്ടു
സൈസ് ഫോട്ടോകൾ
അഞ്ചാറെണ്ണം പിന്നെ
പത്രത്താളിലെയനവധി
വാണ്ടഡ് കോളങ്ങളുടെ
ഒരു കുന്നു മുഷിഞ്ഞ
കടലാസു തുണ്ടുകള്‍ ,
അച്ഛന്റെ പോക്കറ്റില്‍
നിന്നെടുത്ത
അഞ്ചു രൂപ നാണയം

കണ്ണുകളില്‍ കനിവകന്ന
ചോദ്യമുതിര്‍ത്തും ,
നാശമെന്നു പിറു പിറുത്തും
അവൾ ക്ഷണം
നടന്നു മറയുമ്പോൾ
വിശന്നു കരയുന്നൊരു
കുഞ്ഞിന്റെ നിലവിളി
കാതിൽ മുഴങ്ങുകയായി ,
അപ്പോഴാണു് ദാരിദ്ര്യമെന്ന
മഹാ സമുദ്രത്തിലെ
ജലജീവിയാണെന്നു്
അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞതും

റീപോസ്റ്റ്