ഒരു കടലെൻ കൈകളിൽ
നിറയ്ക്കും നിന്‍ നെഞ്ചിലെ
തീനാളം കെടുത്തുവാന്‍
ഒരു കാറ്റെന്‍ കൈകളിൽ -
ഒതുക്കും , നിന്നുളളിലെ
ഉഷ്ണം വീശിയകറ്റാന്‍
വേദന ചിതറും , കൺകളിലെ
കണ്ണീർമണികൾ തുടയ്ക്കുവാൻ
വെമ്പുന്ന വിരലുകളുമായി
വന്നെത്തിടുമെന്റെ കൈകള്‍
വീണു നിലത്തു തളര്‍ന്നു
കിടക്കുമ്പോൾ, കനിവാര്‍ന്നു
നീട്ടും ; ഞാനെന്റെ കൈകൾ
അടിമത്വമാഢ്യ ദുഷ് പ്രഭുത്വം
അധികാരയനീതിയ്ക്കെതിരെ -
മുഷ്ടിച്ചുരുട്ടിയ, കൈയ്യുയര്‍ത്തി
ഞാൻ , ഇങ്ക്വിലാബ് വിളിക്കും
തെരുവിൽ , ഇങ്കിലാബ് വിളിക്കും
ഉള്ളില്‍ പൂത്തിടും പ്രണയത്തിന്‍
സായൂജ്യമാം , രേഖയായായി
ഒരു പ്രേമ ലേഖനമെഴുതിടും ;
ചോരത്തുടിക്കും , കൈയ്യാല്‍
ഒരു സന്ധ്യയകലും നിശബ്ദ -
തയിലെന്നെ ചാരി നില്ക്കും
നിന്‍ മുടിയിഴകളില്‍ , പ്രേമാർദ്രം
കൈകളാൽ തഴുകിടുമ്പോൾ
പാതി കൂമ്പും നിന്‍ മിഴികള്‍
ഹാ എവിടെയിന്നെൻ കൈകള്‍
മരവിച്ച പ്രഞ്ജയുമായെന്നുടെ
നാഡികൾ തോളിലമ്പരപ്പൂ
ഇല്ലെനിക്കിന്നു കൈകള്‍
തെരുവിലൊരു തിരക്കിലെ
പൊട്ടിത്തെറിയിലിന്നും
ഞടുങ്ങുന്നുയെന്നോര്‍മ്മകള്‍
കടലിന്നലകളിളകുന്നുയൊരു
കാറ്റെന്നെ കടന്നു പോകുന്നു
എവിടെയെന്നുടെ കൈകള്‍ .
കരങ്ങളിൽ സാന്ത്വനക്കാറ്റുകൾ,പ്രണയരേഖങ്ങൾ, ആശ്വാസത്തലോടലുകൾ,പ്രതിഷേധമുഷ്ടി- കയ്യുകൾ ഇപ്പോഴുമുണ്ട് താങ്കൾക്ക്!
ReplyDeleteഈ കവിതാ ശകലം ആത്മേടെ ബ്ലോഗില്‍ കമെന്റ്സില്‍ കണ്ടിരുന്നു..നല്ല കവിത..വേദനയും സമ്മാനിച്ചു..
ReplyDeleteലളിതസുന്ദരകവിത :)
ReplyDeleteഎന്നാല്‍ ആശയസമ്പുഷ്ടവും.
ആസ്വദിച്ചു.
കൈ മുളപ്പിക്കുന്ന കവിയുടെ കരം...
ReplyDeleteഎല്ലാം മറന്നു ഒന്ന് ഇങ്ക്വിലാബ് വിളിക്കാന്‍ തോന്നുന്നു
ReplyDeleteകൈയില്ലാത്തവരാണ് അധികം. (പരോപകാരാര്‍ത്ഥമിദം ശരീരം എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍)
ReplyDeleteജാസ്മിക്കുട്ടി ആത്മയുടെ ബ്ലോഗില്‍
ReplyDeleteസാന്ദര്‍ഭികമായി കുറിച്ച നാലു വരി
കളില്‍ നിന്നാണു് ഈ കവിതയുടെ
പിറവി.എഴുതി തുടങ്ങിയപ്പോളാണു്
തെരുവിലെ സ്ഫോടനവും മറ്റും കവിത
യായി രൂപപ്പെട്ടതു്. ഏതെങ്ങിലും
തെരുവില്‍ സ്ഫോടനത്തില്‍ ഇരു കൈ
കളും തകര്‍ന്നു പോയവരുണ്ടാകാം.
വേദനിപ്പിക്കുന്ന കവിത...
ReplyDeleteഅതെ!
ReplyDeleteഎവിടെയെന്റെ കൈകള്‍
ReplyDeleteമരവിച്ച പ്രഞ്ജയുമായി
നാഡികളെന്‍ തോളില്‍
തേങ്ങിടുന്നുവല്ലോ
ഇല്ലെനിക്കിന്നു കൈകള്‍
തെരുവിന്റെ തിരക്കിലെ
ഒരു പൊട്ടിത്തെറിയിലിന്നും
ഞടുങ്ങുന്നുയെന്നോര്‍മ്മകള്‍
കടലിന്നലകളിളകുന്നുയൊരു
കാറ്റെന്നെ കടന്നു പോകുന്നു
എവിടെയെന്റെ കൈകള്‍ .
നല്ല വരികള്‍ മാഷേ.....
ReplyDeleteഭാവചിത്രം വരച്ചു മനസ്സിനെ ശിലയാക്കുന്ന വരികള്‍
ReplyDeletenannayittundu..... aashamsakal.............
ReplyDeleteകയ്യുള്ള ഞാനന്ന് മുഷിചുരുട്ടിയെറിഞ്ഞു
ReplyDeleteകയ്യൂക്കുള്ളവർ കാര്യങ്ങൾ കൈയ്യിലാക്കി
കൈയ്യെനിക്കിന്നുള്ളതും ഇല്ലാത്തതും
കൈയ്ക്കുന്നൊരോർമ്മകളണതെല്ലാം
നല്ല വരികള്‍
ReplyDeleteവാക്കുകള്‍ നഷ്ടമായിട്ടില്ലല്ലൊ ........
ReplyDeleteപ്രണയിക്കാന്‍ ,
ReplyDeleteകണ്ണീരു തുടക്കാന്‍ ,
സ്നേഹിക്കാന്‍ ,
താലോലിക്കാന്‍ ,
അനീതികെതിരെ മുഷ്ടിച്ചുരുട്ടാന്‍.
..വേണം എനിക്കീ കൈകള്‍... .
ഇവിടെ ..വരാനും..
നൊമ്പരപ്പെടുത്തുന്ന കവിത
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteആലപിച്ചാല്‍ മെയ്യും തളരും ..
ReplyDeleteവായിച്ചപ്പോള്‍ തന്നെ സ്വന്തം
കൈകള്‍ നഷ്ടം ആയ പോലെ
വേദനിച്ചു ..
നല്ല കവിത, ചെറു നൊമ്പരത്തോടെ ആസ്വദിച്ചു.
ReplyDeleteമരിച്ചുകിടക്കുമ്പോള്‍ മുഷ്ടിപോലെ ചുരുണ്ടിരിക്കുന്ന കയ്യുകള്‍ക്ക് തലച്ചോറിന്റെ രൂപമാണെന്നു ഗോപീകൃഷ്ണന്‍.
ReplyDeleteകൈകളെ കണ്ടെത്തുന്ന ഈ കവിത മനോഹരമായി.
വളരെ നല്ല കവിത.
ReplyDeleteഇല്ലാത്തപ്പോൾ എല്ലാം ചെയ്യാമെന്ന തോന്നൽ,
ഉണ്ടായിക്കഴിയുമ്പോൾ അകന്നു മാറുന്ന തോന്നൽ.
അഭിപ്രായമറിയിച്ച എല്ലാ സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്കും നന്ദി
ReplyDelete