സുഖമല്ലേ ! സഖി

 ഓരോരോ രാഗസ്പന്ദനങ്ങളിലും
സ്വന്തമെന്നു കരുതി നിൻ, രാഗത്തെ
 നെഞ്ചോടു ചേർത്തെന്നും  നിറുത്തി
ഏതോതേ കാരണത്താൽ നീ നഷ്ടപ്പെട്ട
നൊമ്പരം, തീക്കാറ്റതേക്കുന്നതിനെക്കാൾ
എത്രയോയെത്രയോ, തീക്ഷ്ണമിന്നും !

ആയിരാമായിരമാളുകൾക്കിടയി -
ലേകാന്തത വന്നു പൊതിയുമ്പോൾ
ആമഗ്നനായിയൊരു ഗാനധാരയിൽ
സർച്ചം മറന്നു ലയിച്ചിടുമ്പോൾ
സ്വകാര്യമായൊരു, പകൽകിനാവിൻ
അവാച്യ മേഖലകൾ താണ്ടുമ്പോൾ
ദിനാന്തം പിന്നെ, സുക്ഷുപ്തിയിലാണ്ടെല്ലാം
മറന്നൊന്നു ഞാൻ, ശയിച്ചിടുമ്പോൾ
ഓടി വന്നെത്തുന്നാ സ്മരണകളും
വല്ലാതെയുലക്കും , നഷ്ടബോധവും .

ജീവിതയാത്ര തീരുന്നവസാന
മാത്രയിലെന്റെ നിശ്ചേതനയിൽ
തരിവളയിട്ട കൈകളെനിക്കേറ്റം
ഇമ്പമാർന്നനാദമുതിർത്തൊരു, 
പനിനീർ പൂവെൻ ജഢമേനിയിൽ
ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീരിനകമ്പടി -
യോടെ,മെല്ലേ , മെല്ലെയുതിർക്കവേ
അന്നേരമെന്നുടെ ഹൃത്തിൽ നിന്നുയരും
സുഖമല്ലേ ! സഖിയെന്ന , ചോദ്യം ?