ആരുടെയാര്‍ദ്രതക്കു
മെതിരാം കണ്‍കളോടെ
പേര്‍ത്തും പേക്കിനാവുകള്‍
കണ്ടതാം ഭാവത്തോടെ
ബാലകന്‍ ഇവന്‍ ദീനന്‍
ഭോജനശാലതന്നില്‍
തീന്‍ മേശ വെടിപ്പാവാന്‍
മുഴുകിപ്പണിയതില്‍
ദൃശ്യമാത്രയിലപ്പോള്‍
എന്‍ മുന്നില്‍ തെളിഞ്ഞുടന്‍
നാലാം തരത്തിലെയെന്‍
ഉണ്ണി തന്നുടെരൂപം
പാഠശാലയിലവ
ന്നറിവിന്‍ ചക്രവാളം
തേടിടും പ്രയാണങ്ങള്‍
ഭദ്രമാം ഭാവി ലക്ഷ്യം
ഇച്ചെറു ബാലകനോ
തന്‍ ഭക്ഷണത്തിനായ്
ഭക്ഷണമൊരുക്കുന്ന
മേശകള്‍ തുടയ്ക്കുന്നു
പഠിച്ചും കളിച്ചും നീ
ചിരിച്ചുല്ലസിച്ചാടി
തിമിര്‍ത്തു നടക്കേണ്ടീ
നാള്‍കളില്‍ നിന്നുടെയീ ,
ലോലമാം കൊച്ചുതോളില്‍
ജീവിതപ്രാരാബ്ധത്തിന്‍
ഭണ്ഡങ്ങളേകിയേതു
നിര്‍ദ്ദയര്‍ അഭിശപ്തര്‍ !
ഓരോരോ മേശയും നീ
സത്വരം മോടിയാക്കി
ഓടിമാറുന്നു പൂക്കള്‍
തേടുന്ന മധുകരം .
ഹന്ത ! ദുര്‍വ്വിധി , ഈ ,
ബാലക ശിരസ്സിലോ
മുള്‍ക്കിരിടംത്തറച്ചു -
ല്ലസിക്കുന്നു കഷ്ടം !
പിറന്ന ജന്മത്തെ താന്‍
ശപിച്ചും നിയോഗത്തെ
പഴിച്ചും വ്രണിതനീ
സ്വയം സനാഥനിവന്‍ ;
തുടയ്ക്കുന്നു തീന്‍ മേശ
കൃതാനുസാരപൂര്‍വ്വം
എത്ര കാമ്യമീ , ബാല്യം
എന്നതറിയാതെ ഹാ !
വന്നെത്തുമാളുകളോ
കൈകഴുകുന്നു ക്ഷണം
ഈ രക്തത്തില്‍പങ്കില്ലെ -
ന്ന ദൃഢ നിഷേധങ്ങള്‍ ,
ഹാ ലോകമേ നിന്നുടെ
തീരാകളങ്കമിതു
തുടപ്പതെന്നേതൊരു
മഹാ സത്ക്കരങ്ങള്‍.
കടലാസുകീറുകള്‍ പെന്‍ ബുക്സ് 2005
പ്രിയപ്പെട്ട സണ്ണി സാര്‍ ബാലവേലയുടെ ദുഖിപ്പിക്കുന്നn മുഖം കവിതയിലൂടെ നന്നായി പ്രതിഫലിപിച്ചു...ആശംസകള്‍...
ReplyDeleteഞാനീ ബ്ലോഗ്‌ എഴുത്ത് തുടങ്ങിയ കാലത്ത് വെറുതെ ഒരു നേരം പോക്കാണ് ഉദ്ദേശിച്ചത്,എന്നാല്‍ ശ്രീ സണ്ണി pattoor സര്‍ ആണ് എനിക്ക് പ്രോത്സാഹനം നല്‍കിയത്.അല്ലേല്‍ തുടങ്ങി വെച്ചിടത്ത് ഞാനിതു നിര്‍തിയേനെ ...അത് കൊണ്ട് നിങ്ങള്‍ ബ്ലോഗ്‌ സന്ദര്‍ശിച്ചു കടന്നു പോകുമ്പോള്‍ നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം എന്തുമാകട്ടെ ആരോഗ്യകരമായിഎന്നെ comments ലൂടെ അറിയിച്ചാല്‍ എന്റെ ബ്ലോഗെഴുത്തിനു പ്രചോദനം ആവും നിങ്ങള്‍ക്കേവര്‍ക്കും നന്ദി .................'ബൂലോക വാസികളുടെ ശ്രദ്ധയ്ക്ക്'
തീര്‍ച്ചയായും നല്ല വരികള്‍ ഇനിയും എഴുതണം
ReplyDeleteകൊള്ളാം
ReplyDeleteനല്ല കവിത
ഇപ്പോള്‍ ബാലവേല
നിരോധിച്ചിരിക്കുകയല്ലേ ?
ഇപ്പോള്‍ ഹോട്ടലില്‍ അങ്ങിനെ
കാണുന്നില്ല . അതിനു പകരമായിട്ട്
ചില തട്ട് കടകളില്‍ വടക്കേ ഇന്ത്യ യില്‍
നിന്നുള്ള കുട്ടികളെ കാണുന്നുണ്ട് .
കാണാൻ കണ്ണുകളും
ReplyDeleteഎഴുതാൻ വാക്കുകളും
ഉള്ളവനല്ലെ കവി