കര്‍ക്കിടക കണ്ണീര്‍

പതിവുപോലെ പത്രം നിവര്‍ത്തി

തുടങ്ങി ഞാനെന്‍ , ദിനചര്യകള്‍

കണ്ടു പത്രതാളിലൊരു ചിത്രം*

കാലത്തെ ഞാന്‍ ഭത്സിച്ച ചിത്രം.

അലകടല്ക്കരയിലിരിപ്പൂ

വിക്ഷുബ്ധമാം സാഗരംപോലയൊ -

രമ്മയും , അമ്മടിയില്‍  ദു:ഖങ്ങള്‍

ദര്‍ഭമുനയില്‍ കോര്‍ത്തു , മകനും .

കല്ലോലജാലമുയരുമാഴി -

കരയതില്‍ മറ്റൊരു വാരിധി -

യായ് തിങ്ങിടും ജനതതിയും

ഏകാരാണു തങ്ങളതിലെന്ന

സത്യമതു ഗ്രഹിച്ചവര്‍ തന്ന -

ന്തരാത്മാവിലഴലിന്നലകളും .

വിട്ടുപ്പിരിഞ്ഞവരവരുറ്റ -

റ്റവര്‍ തന്‍ സത്സംഗമൊരുക്കും ,

കര്‍ക്കിടകരിവാവാം ദിനമേ

കാട്ടുക , ദൂരെ വാനമതില -

ച്ഛന്‍ തന്‍ സുസ്മിതവദനമെന്നു -

ള്ളാലെ കേണുറ്റു നോക്കി ,  പൈതലോ ,

കണ്ടു,ഒറ്റത്താരമാ , പകലും .

നീളെയൊഴുകുന്ന മിഴിനീഴി -

ഴതോടെ , വേദമന്ത്രങ്ങള്‍ കൊച്ചു -

ചുണ്ടുകളേറ്റുച്ചൊല്ലിടുന്നതും

നോക്കി , ശിലപോലിരുന്നാ , സാധ്വി.

 കൊടിയൊരാ , വൈധവ്യം ക്രൂരമാ -

യിന്നാ , നെഞ്ചുടന്‍പ്പിളര്‍ത്തിടുന്നു

കൊതിച്ചു പോയോരാ , മനസ്വിനി

 ചാരത്തണയുവാന്‍ നാഥന്റെ

കാലമേ നിര്‍ത്തിടൂ , മര്‍ത്ത്യ ജന്മ-

ത്തെ തട്ടിക്കളിക്കും പേക്കൂത്തുകള്‍ .

പത്രത്താളതില്‍ കണ്ടൊരാച്ചിത്രം

കാലത്തിന്‍ നെറികേടിന്‍ ചിത്രമതു

കര്‍ക്കിടകത്തിന്‍ കണ്ണുനീരായി

പെയ്തിറങ്ങിടൂ എന്നുള്ളിലിന്നും .

           

           * 2004 ലെ കര്‍ക്കിട വാവിന്റെ പിറ്റേ ദിവസത്തെ

            ദി ഹിന്ദു ദിനപത്രത്തില്‍ വന്ന ഫോട്ടോ