നിന്റെ , കണ്ണുനീർ തുള്ളികളെ
വാങ്ങുവാനല്ലായിരുന്നു
നിന്നരികത്തു ഞാനായന്തി
മയങ്ങിയപ്പോളെത്തിയതു
സമാശ്വസത്തിന്റെ കനിവുകൾ
തുന്നിയ തൂവാല കൊണ്ടു നിൻ
കണ്ണുനീർ മണികളൊപ്പിയെടുത്തു
പ്രകാശമാനമാക്കും വീണ്ടും
നിന്റെ നീൾ മിഴികൾ , ഞാൻ
സൂര്യകാന്തി പൂക്കൾ പോലെ
എത്ര മനോഹരമായിരുന്നു
നിന്റെ വിടർന്ന കണ്ണുകൾ
എത്ര മനോഭിരാമാമായിരുന്നു
വിതുമ്പി , വിതുമ്പി നീ കര-
ഞ്ഞീടുമ്പോളാ നീണ്ടിട
തൂർന്ന മിഴിപ്പീലികളിൽ
ഒരു മാത്ര ,പളുങ്കുമണികളായി
തങ്ങി ,പിന്നെയടർന്നടർന്നു
വീഴുന്ന നിന്റെ കണ്ണുനീർ
തുള്ളികളിന്നെവിടെ
നീ ,കരയുന്നതറിയൂ ഞാൻ .
ജീവിതയാതനകൾ , നീ
പിന്നിട്ട വൈതരണികൾ ,
കണ്ടു ഭയന്നു ഓടി മറഞ്ഞ
ആ ,കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ
നിന്റെ വൈധവ്യത്തിനു പിന്നിൽ
വിറയാർന്നു മറഞ്ഞിരിക്കുന്നതു
നിസ്സംഗതയോടെ നീ കാട്ടി തന്നു
എന്റെ ലജ്ജകളെന്നെയപ്പോൾ
നിന്ദയുടെ പരമകാഷ്ഠയിൽ
കുന്തിരിക്കവും , തീയും
കൊണ്ടു കത്തിച്ചു തുടങ്ങി .
ഇന്നുമെന്റെ കണ്ണുനീരില് നിന്നോര്മ്മ പുഞ്ചിരിച്ചു ...
ReplyDeleteഇഷ്ടമായി
ശുഭാശംസകള് .....
സൂര്യകാന്തിപ്പൂക്കള് പോലെ മനോഹരം
ReplyDeleteകണ്ണുനീര്ത്തുളളിയെ സ്ത്രീയോടുപമിച്ച................
ReplyDeleteവരികളില് കുന്തിരിക്കം മണക്കുന്നു.
ReplyDelete