പ്രഹേളിക

മെഴുകു തിരിയായി ജ്വലിച്ചു
നിനക്കു  ഞാൻ വെളിച്ചമേകി
ഉരുകിയൊലിച്ചു കത്തിയമർന്ന -
പ്പോളെന്നെ നീ വലിച്ചെറിഞ്ഞു
എങ്കിലുമെന്റെ വെളിച്ചത്തെ നീ
എത്രമാത്രം ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു

തണുത്ത ജലമുള്ള കൂജയായി
നിന്റെ ദാഹമെത്ര തീർത്തൂ
ജലമൊഴിഞ്ഞപ്പോൾ , കൂജ
നീ , നിഷ്ക്കരുണം തച്ചുടച്ചു
എങ്കിലും നിന്റെ ദാഹത്തെ
പൂർണ്ണമായി ഞാൻ ശമിപ്പിച്ചു

ഒരുമിച്ചു കൈകോർത്തു നടന്നു
നിന്റെയേകാന്തക്കു ഭംഗമേകി
വിരക്തിയുടെ മൂടുപടമണിഞ്ഞു
നീ , തിരിഞ്ഞു നടന്നു പിന്നെ
എന്നാലുമെന്റെ സാമീപ്യം നീ
നിനയ്ക്കാതെ തന്നെ കൊതിപ്പൂ .